| 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 |
|---|
| I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII |
|---|
|
Barokowe uczucia i alegorie wykonawcy: Maria Keohane – sopran Alexis Kossenko – dyrygent orkiestra festiwalowa Arte dei Suonatori koncerty: XXIII Barokowy Najazd na Kliczków
W programie utwory Henry Purcella (1659 - 1695) i Georga Friedricha Haendla (1685 - 1759) Maria Keohane W szkole uczyła się gry na skrzypcach, lecz wielka miłość do zwierząt sprawiła, że początkowo swej zawodowej przyszłości nie wiązała z muzyką. Skrzypce porzuciła dla weterynarii. Dość późno, bo dopiero w wieku 22 lat spotkała na swej drodze nauczycielkę śpiewu, która usłyszawszy głos młodego weterynarza namówiła Marię do nauki śpiewu. Do dzisiaj Koehane w miarę możliwości łączy swoje dwie życiowe pasje. Barwa i skala głosu, możliwości artykulacyjne, techniczne oraz wrażliwość na tekst pozwalają Marii wykonywać z powodzeniem muzykę wokalną wszystkich gatunków - od muzyki kameralnej przez oratoria do oper i to począwszy od epoki baroku przez klasycyzm, romantyzm do utworów komponowanych współcześnie. W czasie swych artystycznych peregrynacji odwiedziła już sceny koncertowe w Anglii, we Włoszech, Francji, na Ukrainie, w Libanie, Stanach Zjednoczonych i Nowej Zelandii. Śpiewała pod batutą Erica Ericsona, Jakoba Lindberga, Andrew Manzego, Nicholasa McGegana, Andrew Parrotta, Gustava Leonhardta, Josa van Veldhovena, Stephena Stubbsa i Christophera Warren-Greena. Z trębaczem Niklasem Eklundem nagrała płytę z włoską muzyką barokową. Została uhonorowana nagrodą Szwedzkiej Królewskiej Akademii Muzycznej. W Polsce bywa regularnie już od czterech lat, występując na wszystkich festiwalach Arte dei Suonatori. Z orkiestrą śpiewała także na festiwalach w Niemczech i w Danii. Alexis Kossenko Flecista absolutny – gra na wszystkich typach fletów. Jako czternastolatek ukończył konserwatorium na flecie poprzecznym, lecz później w Paryżu i Amsterdamie studiował grę na fletach historycznych - poprzecznych oraz prostych. Dzięki swej wszechstronności Alexis zapraszany był od początku kariery do współpracy przez orkiestry symfoniczne: Philharmonie der Nationen, Ensemble Orchestral de Paris, Ensemble Orchestral de Basse Normandie, Orchestre de Bretagne, Orchestre d'Auvergne. Występował z orkiestrami romantycznymi: Anima Aeterna, Orchestre Révolutionaire et Romantique; zabiegały o niego zespoły barokowe i klasyczne: Capriccio Stravagante, La Grande Ecurie et la Chambre du Roi, Le Concert d'Astrée, Mozart Akademie. Pracował pod dyrekcją między innymi Tona Koopmana, Roya Goodmana, Johna Eliota Gardinera, Jos van Immerseela, Mścisława Rostropowicza, Josa van Veldhovena, Emmanuelle Haime, Fabio Biondiego. Brał udział w nagraniu kilkudziesięciu płyt, w tym jako solista niezwykle trudnego koncertu fletowego Carla Nielsena. Od kilku lat stoi na czele dwóch zespołów muzyki dawnej: La Bergamasca i Les Musiciens de Monsieur Croche. Z Arte dei Suonatori współpracuje od roku 2000 i nagrał z nami płytę z koncertami fletowymi C.Ph.E. Bacha. Kolejne nagrania wkrótce. |
|
|
|