Głównym celem projektu "Polsko-Norweska Akademia Muzyczna Młodych" jest przygotowanie innowacyjnego, autorskiego programu kształcenia dla młodych muzyków, który optymalnie wykorzystuje możliwości stwarzane przez istniejące zaplecze artystyczne i uzupełnia je elementami, będącymi efektem refleksji nad potrzebami współczesnego szkolnictwa artystycznego. Program został skonstruowany tak, by w szczególny sposób podkreślić współpracę polsko-norweską na wszelkich płaszczyznach. Zawiera prezentacje dziedzictwa narodowego i współczesnego potencjału artystycznego, źródeł i inspiracji muzycznych, kontaktów norwesko-polskich i ich wspólnych fascynacji. W projekcie wezmą udział najbardziej perspektywiczni uczniowie Zespołu Szkół Muzycznych i Barratt Due Musikkinstitutt oraz muzykolodzy i artyści, zaangażowani w prace instytucji partnerskich. Formuła projektu oparta jest na czterech modułach wyznaczających główne priorytety programu i obecnych we wszystkich wydarzeniach projektowych:
"ARS LONGA" to warsztaty i klasy mistrzowskie, koncerty i udział w festiwalach - czyli klasyczna formuła wydarzeń, podczas których uczniowie będą rozwijać swoje umiejętności pod okiem najlepszych pedagogów.
"CIVIS TOTIUS MUNDI" to kształcenie postaw tolerancji i wzajemnego zrozumienia, wspólna praca w międzynarodowych zespołach kameralnych i orkiestrze, wymiana doświadczeń podczas warsztatów komunikacji międzykulturowej, analizowanie spuścizny historycznej i kulturowej obydwu krajów.
"GENIUS LOCI" to powrót do źródeł tradycji muzycznej w Norwegii i Polsce: skrzypce hardanger i złóbcoki, rytmika tańców ludowych i ich wykorzystanie w dziełach największych mistrzów, koncerty w domach największych mistrzów: Żelazowej Woli, Zakopanem, Troldhaugen i Lysoen.
"SIGNUM TEMPORIS" to wyjście naprzeciw zmieniającej sie rzeczywistości i potrzebom młodego pokolenia. Klasy improwizacji, kompozycji, komplementarności obrazu i dźwięku, spotkania z międzynarodowymi gwiazdami różnych nurtów muzycznych, dyskusje nt. rynku muzycznego i savoir vivre’u uwidocznia rolę osobowości w sztuce.
Powrót
|