| 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 |
|---|
| I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII |
|---|
|
XXI MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL „LETNIE KONCERTY ORGANOWE”
7 VII godz. 19.30 – Christian Marcus Raiser – Niemcy (Karlsruhe)Kraków 2011 Bazylika Mariacka, Plac Mariacki 5 14 VII godz. 19.30 - Gail Archer – USA (Nowy Jork) 21 VII godz. 20:00 – Ennio Cominetti - Włochy (Rzym) 28 VII godz. 19.00 – Heiner Grasst – Niemcy (Essen) 11 VIII godz. 20:00 – Dariusz Bąkowski - Kois – Polska (Kraków) organy, Kenji Tamiya – Japonia (Tokio) trąbka 18 VIII godz. 20:00 - Witold Zalewski – Polska (Kraków) 25 VIII godz. 19:30 – Irena Wisełka - Cieślar – Polska (Łódź)  Christian Marcus RaiserChristian Markus Raiser urodził się Niemczech (Eschental/Hohenlohekreis). Studiował muzykę kościelną w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Stuttgarcie i Trossingen, m.in. u J. Laukvika, Z. Szathmary i G. Witte (organy) jak również u D. Kurza i M. Schreiera (dyrygentura). Studia ukończył w 1990 r. zdaniem egzaminu A i otrzymał stypendium landu Badenii-Wirtembergii. Jego wykształcenie uzupełniły liczne kursy mistrzowskie. Już w trakcie studiów był kantorem i organistą w Miejskim Kościele Ewangelickim w Renningen, zanim w 1991 r. przeszedł do Miejskiego Kościoła Ewangelickiego w Stuttgart-Untertürkheim. Raiser poświęcił się też działalności pedagogicznej: PWSM w Trossingen (1990–1992), wykładowca literatury organowej i improwizacji w Wyższej Szkole Muzyki Kościelnej w Heidelbergu (1995 i 2000). Od 1996 r. jest kantorem i organistą w Miejskim Kościele Ewangelickim w Karlsruhe, jak również kierownikiem artystycznym różnych koncertów jak np. Międzynarodowego Lata Organowego. Raiser kieruje Chórem Bacha w Karlsruhe i grupą wokalną Coro Piccolo Karlsruhe. Christian-Markus Raiser był gościem wielu międzynarodowych festiwali muzycznych w znaczących kościołach w kraju i za granicą. W swoim dorobku ma również wiele nagrań (Hänssler-Classics i Organum) oraz występów radiowych i telewizyjnych. Jego programy zawierają dzieła wielu epok, przy czym także nowa muzyka stanowi pokaźną część jego znacznego repertuaru. Louis Marchand (1669–1732) Grand Dialogue Johann Sebastian Bach (1685–1750) Allein Gott in der Höh’ sei Ehr , BWV662, Preludium i Fuga D-dur, BWV 532 Carl Philipp Emanuel Bach (1714–1788) VI. Sonata g-moll Jehan Alain (11911–1940) II. Fantaisie, Le jardin suspendu Enrico Bossi (1861–1925) Étude Symphonique op. 78 Eivind Grooven (1901–1977) Largo z I Symfonii (opr. Ch.M. Raiser) Edvard Grieg (1843–1907) (opr. Andor Drage) Tańce norweskie op. 35: Nr 2 Andante tranquillo e grazioso/Allegro, Nr 1 Allegro marcato  Gail ArcherGail Archer to organistka, dyrygent i wykładowca. Archer była pierwszą Amerykanką, która zagrała wszystkie dzieła O. Messaien, z okazji jego setnej rocznicy urodzin, przypadającej w 2008 r. W 2009 r. zainspirowana niezwykłą wszechstronnością Mendelssohna jako kompozytora, dyrygenta, wykonawcy i wykładowcy, dołączyła organową twórczość jego siostry, F. Mendelssohn oraz C. Schumann. Seria ta została wydana dzięki staraniom wydawnictwa Meyer-Media. Wiosną 2010 r., uświetniła 325. rocznicę urodzin J.S. Bacha sześcioma koncertami w Nowym Jorku, kończąc uroczystości w Głównej Synagodze. W 2011 r., w 200 rocznicę urodzin F. Liszta, wzięła udział w trzech koncertach: w kościele św. Jana Chrzciciela, Kolegiacie West End oraz w kościele Heavenly Rest, prezentując całą jego twórczość organową. Nagrania płytowe Gali Archer zawierają przekrój muzyki od XVII do XXI wieku i podkreślają mistrzostwo romantycznych instrumentów jak i barokowych organów. Jej ostatnie wydawnictwo płytowe Bach, the Transcendent Genius to mistrzowskie improwizacje wydane przez Meyer-Media, pierwsze nagranie na organach z Vassar College (P. Fritts) w Nowym Jorku. Gali Archer jest także organistą w Vassar College oraz dyrektorem programu muzycznego w Barnard College na Uniwersytecie Columbia, gdzie prowadzi chór Barnard-Columbia. W Nowym Yorku pełni funkcję dyrektora artystycznego w Głównej Synagodze. Dieterich Buxtehude (1637–1707) Preludium f-moll BuxWV 146 Johann Sebastian Bach (1685–1750) Toccata i fuga d-moll (dorycka) BWV 538, An Wasserflussen Babylon BWV 653 Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809–1847) III Sonata d-moll op. 65 nr 3 Cesar Franck (1822–1890) Preludium, fuga i wariacja op. 18 Franz Liszt (1811–1886) Preludium i fuga na temat B-A-C-H  Ennio CominettiEnnio Cominetti – włoski organista, dyrektor chóru i orkiestry. Występuje jako solista i dyrygent w najważniejszych katedrach i teatrach Europy, obu Ameryk, krajów wschodnich i Afryki. Prowadził wykłady, klasy mistrzowskie, przewodniczył jury na konkursach organowych. Jako dyrygent kieruje: orkiestrą kameralną „Lombardo”, zespołem instrumentalnym „La Scala”, zespołem wokalnym „Soli Deo Gloria” i chórem „Lombardo”. Repertuar tych formacji jest bardzo szeroki (opery, operetki, muzyka kameralna i symfoniczna, madrygały, motety i oratoria, także muzyka nowoczesna). Kierował także wydziałem muzyki sakralnej w Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie. Ennio Cominetti jest również kompozytorem muzyki organowej (laureat Międzynarodowego Konkursu Kompozycji Organowej w Magadino, w Szwajcarii, w roku 1982), instrumentalnej, chóralnej i dla różnego rodzaju zespołów. Jego kompozycje nagrywało wiele rozgłośni radiowych, m.in. Radio Rai 3 czy Bayerische Rundfunk. Nagrał szereg płyt CD, zrealizował kilka nagrań wideo, pisał artykuły dla prestiżowych europejskich magazynów muzycznych. Jest także artystycznym kierownikiem w wydawnictwie EurArte. Girolamo Frescobaldi (1583–1643) Toccata II (II libro di Toccate, 1637), Bergamasca Alessandro Scarlatti (1660–1725) Toccata n. 13 in D Georg Friedrich Haendel (1685–1759) I Suita F-dur Water Music HWV 348 (w transkrypcji Ennio Cominetti) Johann Sebastian Bach (1685–1750) O Mensch bewein dein Sünde Gross BWV 622 Théophile Stern (1803–1886) Grande Fantaisie pour l’Orgue Louis James Lefébure-Wély (1817–1869) Où s’en vont ces gais bergers (Temat z wariacjami), Sortie  Heiner GrasstHeiner Grasst urodził się w 1954 r. w Emelijanowo, w byłym Związku Radzieckim. Studia muzyczne ukończył w Essen, w klasie organów (prof. G. Schneider), klawesynu i muzyki kościelnej Dalsze studia kontynuował u prof. E. Kooimana w Amsterdamie, specjalizując się szczególnie w wykonaniach muzyki dawnej. Brał tez udział w licznych kursach mistrzowskich, m.in. pod kierunkiem profesorów: Heillera, Tagliaviniego, Koopmana, Radulescu, Vogla i Rogga. Jest laureatem Międzynarodowego Konkursu Bachowskiego w Wiesbaden (1977), otrzymał szereg nagród specjalnych i wyróżnień rządu niemieckiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie muzyki. Koncertuje w całej Europie, Kanadzie i USA. Dokonał szeregu nagrań radiowych i płytowych. Prowadzi liczne kursy organowe i seminaria w Niemczech, Polsce i Kanadzie. W latach 1977–2002 uczył gry na organach na Uniwersytecie w Essen. Na jego repertuar organowy składają się wszystkie style i epoki – od utworów z Bux-heimer Orgelbuch (XV w.) do awangardy. Wykonywał też wszystkie dzieła organowe J.S. Bacha. W kręgu jego zainteresowań ważne miejsce zajmuje muzyka XIX i XX w. (wszystkie dzieła Mendelssohna i Liszta oraz Reubke, Schönberga czy Pärta. Wiele z tych dzieł było wykonywanych na historycznych organach. Jego repertuar na klawesyn stanowią utwory kompozytorów: J.S. Bach, Händel, Couperin i Rameau. Od 1979 r. Grasst jest organistą i dyrygentem chóru w Starym Kościele w Essey-Kray w Niemczech. Andrea Gabrieli (1510–1586) Toccata 9. Ton Giovanni Gabrieli (1557–1613) Canzon Girolamo Frescobaldi (1583–1643) Capriccio sopra la Bassa Fiamenga Georg Muffat (1653–1704) Toccata Prima, Toccata Duodecima Heinrich Scheidemann (1596–1663) Nun bitten wir den heiligen Geist, Fantasia d-moll Georg Böhm (1661–1733) Vater unser im Himmelreich Jon Laukvik (*1952) Jesu, meine Freude Dietrich Buxtehude (1637–1707) Preludium a-moll BuxWV 153, Herr Christ, der einig Gottes Sohn BuxWV 192, Aria La Capricciosa (32 Variationen) BuxWV 250, Wär Gott nicht mit uns diese Zeit BuxWV 222, Preludium g-moll BuxWV 148  Elżbieta KarolakElżbieta Karolak ukończyła studia w AM im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu (klasa organów prof. R. Sroczyńskiego). Uczestniczyła w kursach pod kierunkiem prof. M. Slechty (Praga) i M-C. Alain (St. Donat). Od 1992 r. jest profesorem AM w Poznaniu oraz nauczycielem w szkołach muzycznych. Uczestniczy w międzynarodowym programie wymiany pedagogicznej profesorów wyższych uczelni Erasmus/Socrates (Hochschule fuer Musik w Lubece – listopad 2006). E. Karolak jest współorganizatorką Międzynarodowych Konkursów Organowych im. F. Nowowiejskiego oraz pomysłodawcą Koncertów Farnych. Jest kierownikiem muzycznym Festiwalu Muzyki Pasyjnej i Paschalnej oraz organizatorem Staromiejskich Koncertów Organowych i Kameralnych w Poznaniu. Jako członek zarządu pracuje w Towarzystwie Przyjaciół Poznańskiej Fary i Towarzystwie im. F. Nowowiejskiego. Pełni też funkcje organistki w poznańskiej kolegiacie farnej. Współpracuje z orkiestrą i chórem Państwowej Filharmonii w Poznaniu, z Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia i Telewizji „Amadeus”. Wykonuje muzykę dawną, romantyczną muzykę francuską oraz współczesną. Występowała na większości festiwali organowych w Polsce. Koncertowała w wielu krajach Europy oraz w USA. Dokonała nagrań płytowych na zabytkowych organach, m.in. Ave Maria (organy Buchholza w Rogoźnie), Muzyka organowa kompozytorów poznańskich, (organy Gryszkiewicza w kościele św. Małgorzaty w Poznaniu). Jest autorką publikacji na temat zabytkowych organów na Pomorzu i w Wielkopolsce, prowadzi audycje radiowe o muzyce organowej. Adam z Wągrowca (?–1629) Pro organo Warszawska Tabulatura Organowa (XVI w.) Prosa de Resurrectione D.N.J.C. Victimae, Paschali, Magnificat Secundi Toni Archivio Doria Pamphilj (XVII w.) Toccata per organo (ADP 250/A), Toccata per l’elevatione del Sig.re (ADP 250/A), Tenor di Napoli (ADP 250/B), Aria di Fiorenza (ADP 250/B) Jan Pieterszoon Sweelinck (1562–1621) Wariacje „Mein junges Leben hat ein End” Johann Sebastian Bach (1685–1750) Preludium i Fuga h-moll BWV 544 Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809–1847) V Sonata Organowa D-dur Dariusz Przybylski (*1984) Fanfara Clamare  Dariusz Bąkowski-KoisDariusz Bąkowski-Kois ukończył krakowską PSM II st. w klasach organów i klawesynu, a następnie AM w Krakowie w klasie organów prof. J. Serafina (dyplom z wyróżnieniem 2000). Odbył studia podyplomowe w AM w Warszawie u prof. M. Czajki (2002/2003) oraz w Konserwatorium Wiedeńskim u T. Schmögnera (2003/2004). Uczestniczył w wielu mistrzowskich kursach interpretacji muzyki organowej, klawesynowej, gry na klawikordzie, pianoforte oraz realizacji basso continuo. Jest laureatem kilku konkursów krajowych i międzynarodowych. Prowadzi ożywioną działalność koncertową w kraju i za granicą. Od 1999 jest pracownikiem Katedry Organów AM w Krakowie. Obecnie pełni funkcję Prodziekana Wydziału Instrumentalnego AM w Krakowie.  Kenji TamiyaKenji Tamiya urodził się w Tokio. Po ukończeniu Toho Gakuen College w 1968 r., wstąpił do Hochschule der Künste w Berlinie, na wydział Deutscher Akademischer Austauschdienst (DAAD), gdzie studiował u profesora F. Wesenigka, głównego trębacza Filharmonii Berlińskiej. W styczniu 1972 r. wstąpił do Orchester der Deutschen Oper w Berlinie, w marcu tego samego roku ukończył studia Hochschule der Künste z najlepszymi wynikami. Występował jako solista na wielu festiwalach w Stanach Zjednoczonych i w Europie. W Japonii współpracował m.in. z Tokyo Metropolitan Symphony Orchestra oraz New Japan Philharmonic. Obecnie wykłada w Toho Gakuen College Music Department. Marcel Dupré (1886–1971) Entrée op. 62 nr 1 Orlano Gibbons (1583–1625) Italian Ground, Coranto, The King’s Juell Charles-Marie Widor (1844–1937) IV Symfonia organowa f-moll op. 13 nr 4 (cz. I i III) Bedřich Diviš Weber (1766–1842) Wariacje F-dur Charles-Marie Widor III Symfonia organowa e-moll op. 13 nr 3 (cz. IV i V) Bernhard Krol (1920) Poetisches Trompetenbüchlein op. 81 Georges Delerue (1925–1992) Kantata na trąbkę i organy Enrico Pasini (1937) Cantabile „for You” na trąbkę i organy  Witold ZalewskiWitold Zalewski naukę gry na organach rozpoczął w Państwowym Liceum Muzycznym w Krakowie u Mieczysława Tuleji. W 1992 roku ukończył Akademię Muzyczną w Krakowie – w klasie organów prof. Jana Jargonia. Swoje umiejętności doskonalił podczas kursów interpretacji muzyki organowej prowadzonych m.in. przez J. Laukvika i G. Schneidera i J. Guillou. Od roku 1995 pełni funkcję organisty w Królewskiej Katedrze na Wawelu, prowadząc równocześnie działalność pedagogiczną w Archidiecezjalnej Szkole Organistowskiej. Jako solista i kameralista koncertuje w kraju i za granicą (m.in.: Republika Czeska, Niemcy, Szwajcaria i USA). Od roku 1998 jest członkiem Komisji Muzyki Kościelnej Kurii Metropolitalnej w Krakowie. Jest pomysłodawcą i dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Organowego w Zakopanem oraz kierownikiem artystycznym Letnich Koncertów Organowych w Nowym Targu i Ludźmierzu, jak również Skawińskich Koncertów Organowych. Leon Boëllmann (1862–1897) Suita gotycka L.A. Lefebure-Wely (1817–1869) Sortie Pierre Cholley (1962*) Rumba sur les Grands Jeux César Franck (1822–1890) Chorał nr 3 a-moll Marian Sawa (1937–2005) Bogurodzica, Dziewica Feliks Nowowiejski (1877–1946) Fantazja polska „Pasterka na Wawelu” Bronisław Kazimierz Przybylski (*1941) „Rota” Passacaglia na temat Feliksa Nowowiejskiego  Irena Wisełka-CieślarIrena Wisełka-Cieślar – absolwentka PWSM w Łodzi, którą ukończyła z wyróżnieniem w klasie organów prof. J. Kucharskiego. Swoje umiejętności doskonaliła w wielu mistrzowskich kursach interpretacji organowej prowadzonych m.in. przez J.E. Köhlera, G. Bovet, J. Regnery, H. Wulfa, B. Oberhammera. Prowadzi działalność koncertową biorąc udział w wielu festiwalach muzycznych (Warszawa, Łódź, Gdańsk-Oliwa, Wiedeń, Berlin, Strasbourg, Amsterdam, Passau, Schleswieg, Budapeszt, Erfurt). Występuje zarówno jako solistka, jak i kameralistka w kraju i za granicą, m.in. w Austrii, Francji, Niemczech, Holandii, Finlandii, Szwecji i we Włoszech. Dokonała wielu prawykonań oraz nagrań utworów polskich kompozytorów współczesnych. Jej nagranie znalazło się na płycie Panorama muzyki polskiej VI – Mistrz i uczniowie 2, nominowanej do nagrody fonograficznej Fryderyki 2004. Nagrała płytę CD prezentującą organy w kościele św. Mateusza w Łodzi. Nagrywała dla Polskiego Radia, telewizji w Polsce i Holandii. Od 1994 r. występuje też w Duo Organowym „A Piacere”, które wykonuje zarówno oryginalne utwory organowe na cztery ręce, jak i własne opracowania. Prowadzi klasę organów w Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi, gdzie od 2005 r. pełni funkcje Prorektora do spraw naukowo-dydaktycznych. W 2006 r. otrzymała tytuł profesora sztuk muzycznych. Jest także inicjatorem oraz kierownikiem artystycznym koncertów „Niedziela z muzyką u św. Mateusza” w Łodzi. Peteris Vasks (*1946) Te Deum Giuseppe Sarti (1729–1802) Sinfonia per organo Tabulatura Bernharda Schmida (1607) Passomezzo i Saltarello Antonio Soler (1729–1783) Sonata nr 49 (en modo dorico) Kancjonał J. Dygulskiej (1796) Concerto Johann Sebastian Bach (1685–1750) Toccata i fuga d-moll (dorycka) BWV 538, Canzona BWV 588 August Gottfried Ritter (1826–1908) Sonata d-moll op. 11 nr 1 Olivier Messiaen (1908–1992) Offrande au Saint Sacrement Gaston Litaize (1909–1991) Toccata sur le Veni Creator |
|
|
|