kalendarium wydarzeń

2013	2014	2015	2016	2017

I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII

O KOMPOZYCJACH:

1 . SZYMON STANISŁAW STRZELEC
Stadia Lazuru w czerni i bieli na akordeon, wiolonczelę i warstwę elektroakustyczną (2013-2014)
Tytuł odnosi się do osobistych doznań synestezyjnych, których doświadczam obcując z ideą strukturalnego studium, które stanowi niniejszy utwór. Lazur jako barwa przejrzysta choć trudna do wytyczenia, położona gdzieś pomiędzy szmaragdem a błękitem jest tutaj reprezentowana przez „kryształ interwałowy” – siatkę zależności wyprowadzoną z proporcji 5:3. W quasi-fraktalny sposób ciąg 2, 4/3, 2/3, 2, 2/3, 4/3 i 2 organizuje ona rytm, wysokości dźwięków, harmonię oraz trwanie segmentów formalnych. Tytułowe czerń i biel wynikają z faktu, że uderzenia rytmiczne są dla mnie elementem bezkolorowym, przedstawiają lazurowy akord kodując go wzorami szatkowanych odcinków czasowych. Mamy zatem do czynienia ze swoistą poliskopią, ukazującą materiał z kilku perspektyw jednocześnie, z istotą, która jest i nie jest jednocześnie; przejrzystą, choć ukrytą; barwą hybrydową w procesie jej stawania się. Utwór powstał dla Aleksandry Lelek i Macieja Zimki.

2. MACIEJ ZIMKA
Schwarzer Weg na wiolonczelę i akordeon (2013)
W zmarzłej dolinie Cienia śmierci,
gdzie gwiazd migocą sarkofagi,
buduję sobie dół - i nagi
z płomieniem schodzę w cienie śmierci. (Tadeusz Miciński)
Utwór jest subiektywnym muzycznym obrazem, który swoją tematyką obejmuje obszary ciemności. Droga ku cieniom, pełna lodowatego chłodu zawarta jest w posępnych, mrocznych, czarnych motywach. Akordeon i wiolonczela walczą między sobą i splatają się w śmiertelnym uścisku w różnych rejestrach. pochylając się nad dążeniem ku ostatecznemu celowi - kresowi.

Sonata na akordeon (2015)
Czteroczęściowa forma sonaty w XXI wiecznej odsłonie. Synteza różnych technik, pomysłów, środków które podporządkowane są jednemu motywowi:
I Allegro moderato. Largo. Allegro barbaro. Tempo I - oparta na quasi formie sonatowej z wykorzystaniem różnego rodzaju kontrapunktów, barw a nawet zjawiska aleatoryczności.
II Allegro ma non troppo - miniaturowe, minutowe scherzo.
III Largo - dialog kilku myśli które znajdują rozwiązanie w najwyższym rejestrze akordeonu.
IV Presto barbaro - toccata w formie ronda. Nieokrzesana, wręcz brutalna rytmika buduje ostateczną kulminację.

Between Paths na akordeon (2015)
Utwór skupia się na zjawisku delay, który w akordeonie można naturalnie wykorzystać poprzez użycie dwóch niejednakowych dynamicznie manuałów. Z początku istnieje tylko jedna motywika. Z czasem motywy delayowane zaczynają jednak stanowić odrębny twór - tworzą się dwie ścieżki, dwie drogi, dwa ślady. Tworzą opór w stosunku do pierwotnej materii. Konflikt struktur odkrywa to, co znajduje się między ścieżkami.

3. JULIAN GOŁOSZ
Dissoi logoi na dwa akordeony i niemuzyka (2015)
Dissoi logoi - ćwiczenie retoryczne polegające na konstruowaniu dwóch argumentacji - broniącej i krytykującej dany problem. Dissoi logoi jest utworem przeznaczonym na dwóch akordenistów i nie-muzyka. Jego centralnym problemem jest konfrontacja odbiorcami z dwoma ideami kompozytorskimi. Pierwszą z nich jest wpływanie na percepcję wykonawcy, tak by ona sama stała się źródłem muzyki niezależnym od jego woli. W Dissoi logoi jest to osiągnięte za pomocą odebrania każdemu z akordeonistów możliwości słuchania własnej partii muzycznej poprzez dostarczenie do ich uszu sygnału akustycznego partii wyłącznie drugiego z nich. Druga idea eksploatuje możliwość wykonania części utworu bez kontrolowanego udziału wykonawcy w tworzeniu warstwy akustycznej. Ta rola przypada nie-muzykowi, który odwzorowując proste symbole graficzne na powierzchni guzików akordeonu wydobywa z niego dźwięk. Ostatecznie to słuchaczom pozostaje odpowiedź na pytanie: czy muzyka może starać się mówić o muzyce bez straty na swojej wartości?

4. BOŻENA BOBA-DYGA
Kształty na głos, wiolonczelę i dwa akordeony (2015)
Kształty - to kolejny eksperymentalny utwór Bożeny Boba-Dyga. Artystka eksploruje przestrzeń tzw grafiki muzycznej. Partytura graficzna pt. Kształty - (ang. Forms) jest konceptualnym przełożeniem form wizualnych na formy muzyczne, zwraca uwagę muzyków i słuchaczy na istnienie kształtów dźwięku. Utwór jest przewidziany go wykonania przez kilka instrumentów, które realizują różne kształty, niektóre są skorelowane z naturą samego instrumentu, niekiedy kształty są pustą formą inne natomiast wypełnia kolor, który również należy zinterpretować muzycznie. Dźwięki emitowane przez instrumenty miejscami nakładają się i wtedy obserwować możemy jak podobny kształt brzmi w wykonaniu różnych improwizatorów na różnych instrumentach, miejscami natomiast pojedyncze kształty pojawiają się solo lub nakładają na siebie różnorodne. Całość stanowi swoistą mozaikę.

O KOMPOZYTORACH I WYKONAWCACH:

Julian Gołosz:
urodził się w Krakowie. Jest studentem studiów II st. w klasie organów prof. Mirosławy Semeniuk-Podrazy i mgra Arkadiusza Bialica na Akademii Muzycznej w Krakowie oraz II roku studiów filozoficznych I st. na Uniwersytecie Jagiellońskim. Laureat organowych konkursów i przesłuchań w Polsce (m.in. III miejsce na Ogólnopolskich Przesłuchaniach CEA) oraz zagranicą (II miejsce na międzynarodowym konkursie wykonawstwa oraz kompozycji w Castellana Grotte we Włoszech). Jego zainteresowania naukowe koncentrują się na filozofii muzyki. Jest autorem wciąż rozwijanej przez siebie językowej teorii muzyki, mającej stanowić alternatywę dla dominującej w polskich środowiskach teoretyczno-muzycznych i muzykologicznych filozofii muzyki Romana Ingardena. Od początku studiów jego głównym obszarem zainteresowań artystycznych jest muzyka współczesna i jej propagowanie w kręgach kultury wysokiej. Od bieżącego roku oprócz wykonawstwa zajmuje się również kompozycją.

Szymon Stanisław Strzelec:
ur. w 1990 w Krakowie. W roku 2011 ukończył Państwową Szkołę Muzyczną II st. im. Władysława Żeleńskiego w Krakowie w klasie skrzypiec Marcina Kmiecika. W tym samym roku podjął studia na Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie kompozycji Zbigniewa Bargielskiego. Od października 2012 pełni funkcję przewodniczącego Koła Naukowego Studentów Kompozycji „Il Cannone” Akademii Muzycznej w Krakowie. Fascynuje się konstruktywizmem formalnym i ksenharmonią. Jego podejście do kształtowania materiału dźwiękowego jest silnie „rzeźbiarskie” – wynika z wrodzonej, wielomodalnej synestezji.

Maciej Zimka:
Akordeonista i kompozytor. Ukończył z wyróżnieniem studia w Akademii Muzycznej w Krakowie w kla¬sie akordeonu ad. Janusza Patera. Zdobył wiele nagród na ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach instrumentalnych oraz kompozytorskich, m.in.: I nagrodę na Międzynarodo¬wym Konkursie Akordeonowym w Klingenthal (w duecie Cord Ani¬Ma), I nagrodę na Międzynarodo¬wym Konkursie Akordeonowym w Wilnie, I miejsce na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim w Sanoku. Maciej Zimka aktywnie koncertuje w kraju i zagranicą zarówno solo, jak i w zespołach kameralnych grając muzykę klasyczną, współczesną, jazz oraz piosenkę artystyczną. Pisze również kompozycje na akordeon jak i na inne instrumenty i obsady kameralne. Utwory artysty zostały mię¬dzy innymi wykonane na XXIV Dniach Kompozytorów Krakowskich, XXII Festiwalu im. Adama Didura w Sanoku i na Festiwalu "Gdańska Sztuka Interpretacji Muzyki Akordeonowej". Maciej Zimka jest także wielokrotnym stypendystą Ministra Kultury RP, Prezesa Rady Ministrów RP oraz laureatem Stypendium Twórczego Miasta Krakowa.

Wiesław Ochwat:
Polski akordeonista. Jest absol¬wentem studiów w Akademii Muzycznej w Krakowie w kla-sie akordeonu ad. Janusza Patera. Zajmował czołowe lokaty w konkursach instrumentalnych całej Polsce i za granicą, m.in. na Konkursie Akordeonowym im. Andrzeja Krzanowskiego w Czechowicach-Dziedzicach, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Akordeonowej w Przemyślu, Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Popradzie (Słowacja). W kręgu jego zainteresowań pojawia się zarówno muzyka współczesna, klasyczna jak i rozrywkowa (jazz, folk, ethno). Koncertuje w kraju i za granicą, jako solista i kameralista. Obecnie współpracuje z wieloma muzykami. Wiesław Ochwat jest wielokrotnym stypendystą Ministra Kultury RP

Bożena Boba-Dyga:
Poetka, kompozytorka, wykonawca współczesnej muzyki improwizowanej oraz artysta plastyk konserwator dzieł sztuki i projektant. Absolwentka krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki. Stypendystka Europejskiego Tempus Programm w Niemczech – Berlin oraz Deutsche Akademische Austausch Dienst Berlin/Erlangen Niemcy. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Związku Polskich Artystów Plastyków, członkiem rady sekcji konserwacji oraz sekretarzem Ogólnopolskiej Rady Konserwatorów. Uczyła się śpiewu w szkole muzycznej w Krakowie u Soni Lehnert, a następnie m.in. u Olgi Szwajgier – w Laboratorium Głosu i na kursach mistrzowskich Letniej Akademii Muzycznej w Krakowie u Alison Pearce, prof. Royal Music Academy of London. Występuje w Polsce i zagranicą, wykonując muzykę współczesną oraz piosenkę artystyczną. Mieszka i tworzy w Krakowie.

Aleksandra Lelek:
Ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie wiolonczeli prof. Zdzisława Łapińskiego. Laureatka konkursów i nagród specjalnych w kraju i za granicą. W 2014 roku otrzymała Nagrodę ufundowaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego podczas Koncertu Roku organizowanego dla najlepszych dyplomantów polskich uczelni muzycznych. Brała udział w prestiżowych festiwalach muzycznych, m.in. w: Mornigside Music Bridge w Kanadzie, International Summer Academy Prague-Wien-Budapest, Festiwalu "Missa Est" w Monachium i Young Talent Festival w Schiermonnikoog (Holandia). Jako solistka wystąpiła pod batutą Krzysztofa Pendereckiego i Jerzego Maksymiuka. Nagrodzona Stypendium Twórczym Miasta Krakowa oraz Stypendium Ministra Edukacji Narodowej.

Powrót