Moryto Stanisław Masses Msza legnicka na głosy solowe, chór mieszany i organy Missa solemnis. Hommage à Josguin Desprez na sopran (mezzosopran), trzygłosowy chór mieszany i sześć instrumentów dętych blaszanych Missa brevis pro defunctis na chór mieszany a cappella Wyk.: Barbara Sobstyl-Szczerbaczewicz - sopran, Aneta Łukaszewicz - mezzosopran, Michał Sławecki - organy, Tomasz Piętak - baryton, Maciej Nerkowski - baryton, Chór Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, dyr. Ks. Kazimierz Szymonik, Zespół Instrumentów Dętych Blaszanych * DUX 2006 - DUX 0571, DDD 63’08” |
| Niniejsza płyta przynosi nagrania trzech mszy Stanisława Moryty w interpretacji znanego Chóru Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie kierowanego przez ks. Kazimierza Szymonika. To zaledwie ułamek niezwykle bogatego dorobku artystycznego tego czołowego polskiego kompozytora muzyki religijnej, jednak niezwykle cenny – zarejestrowane trzy cykle mszalne należą do najnowszych kompozycji artysty. Najstarsza z prezentowanych – Msza legnicka na głosy solowe, chór mieszany i organy – pochodzi z 2000 roku, kolejna - Missa solemnis. Hommage à Josguin Desprez na sopran (mezzosopran), trzygłosowy chór mieszany i sześć instrumentów dętych blaszanych – powstała w 2004 roku, natomiast ostatnia - Missa brevis pro defunctis na chór mieszany a cappella – rok później, w 2005. Mimo bliskości czasu powstania, każda z nich reprezentuje inną koncepcję formalną (od missa brevis – mszy krótkiej po najbardziej rozbudowaną missa plenaria – z częściami stałymi i zmiennymi) oraz różną tematykę. W skomponowanej ku czci św. Stanisława, biskupa i patrona Polski Mszy legnickiej odnajdujemy cytat 4-głosowego motetu Jerzego Libana z Legnicy – teoretyka i kompozytora z przełomu XV i XVI wieku (stąd tytuł kompozycji). Poświęcona pamięci Josquina Desprez Missa solemnis wyraźnie nawiązuje do stylistyki flamandzkiego twórcy z XV/XVI wieku – specyficznym łączeniem par głosów, techniką kanonu. Natomiast msza żałobna – Missa brevis pro defunctis – wyraźnie inspirowana jest chorałem gregoriańskim; melodyka o charakterze deklamacyjnym, niezwykle skupiona, kontemplacyjna, wprowadza nastrój modlitwy, czy wręcz medytacji. Wszystkie trzy kompozycje łączy przede wszystkim wspólna stylistyka – Moryto wyraźnie kontynuuje tradycję wielogłosowej mszy, sięgającą czasów wspomnianego Josquina Desprez i Jerzego Libana z Legnicy. Jego cykle wyrastają z słów liturgii, a wszystkie rozwiązania kompozytorskie podporządkowane zostały wyraźnej deklamacji, czytelności tekstu, uchwyceniu jego duchowego znaczenia. |
|